شعری از فردوسی بزرگ به مناسبت روز بزرگداشت حکیم فردوسی

به نام خداوند جان و خرد                        کزین برتر اندیشه برنگذرد

خداوند نام و خداوند جای                        خداوند روزی ده رهنمای

ستودن نداند کس او را چو هست              میان بنئدگی را ببایدت بست

تو را دین و دانش رهاند درست                 ره رستگاری ببایدت جست

به گفتار پیغمبرت راه جوی                       دل از تیرگی ها بدین آب شوی

چه گفت آن خداوند تنزیل وحی                 خداوند امر و خداوند نهی

که من شهر علمم علی ام در است           درست این سخن قول پیغمبر است

منم بنده اهل بیت نبی                           ستاینده خاک پای وصی

اگر چشم داری به دیگر سرای                  به نزد نبی و علی گیر جای

گرت زین بد آید گناه من است                   چنین است و این دین و راه من است

بر این زادم و هم بر این بگذرم                   چنان دان که خاک پی حیدرم